‘Read the signs’
Het hele universum staat ter je beschikking! Vraag wat je wilt en je krijgt het… Voor veel mensen zijn dit van die zweverige uitspraken waar ze ‘niks mee kunnen’. Prima, hoe je het ook uit wil leggen, voor mij is het duidelijk dat het leven je signalen geeft om je te helpen richting te bepalen! Vooral als je kampt met keuzestress en dilemma’s.
Dilemma
Ik twijfel al een tijdje of ik moet blijven zingen bij het koor waar ik nu zing. En als ik zeg een tijdje, bedoel ik eigenlijk… een hele tijd, want die twijfel bestaat denk ik al bijna een jaar. Maar tot nog toe sloeg de balans van positieve en negatieve dingen altijd uit naar de positieve kant. We hebben een super dirigente, waar ik veel van leer en nog kan leren, en waaronder het prettig zingen is! De nieuwe mannen die de tenor sectie (gelukkig) zijn komen versterken zijn erg aardig en ik vind het zingen en de nummers nog steeds erg leuk. De mindere kanten zitten ‘m in het verschil in ambitie van het koor en mijzelf, en, maar dat is bijzaak, de manier van communiceren (maar ik heb niet de illusie dat dat bij andere gezelschappen zoveel beter is..).
Na een uitstapje van een paar maanden naar een theatergezelschap werd ik door een van die mensen uitgenodigd voor een open repetitie van een musicalvereniging. Daar ben ik heen geweest, maar de 1e repetitie bracht nog meer twijfel en nog geen doorslag. Een dag of twee erna kwam er al een eerste signaal in de vorm van een ergenisje. Toen maar naar repetitie twee geweest, waar het script van de uit te voeren musical gelezen werd. Na het eind van die avond begon zich in mijn hoofd te volgen koers al wel duidelijk te worden…
Na een gezond nachtje slapen dan ook de keuze genomen om in ieder geval een nieuwe weg in te slaan. Maar de twee keuzes bijten elkaar nog niet, het koor repeteert immers op dinsdagavond, de musicalvereniging op woensdag… En de data van de uitvoeringen wist ik nog niet, dus wellicht was allebei ook nog wel mogelijk. Maar de avond erna kwam er een tweede signaal in de vorm van een eventueel tussentijds projectje. Dus toen besefte ik dat het gekkenwerk is om te proberen twee grote producties in dezelfde tijd te doen, en dus mijn keuze gemaakt om de koorproductie niet ‘actief’ mee te doen.
Toen vervolgens afgelopen weekend duidelijk werd dat de productie die het koor gaat doen weliswaar leuk is en best wel wat uitdaging biedt, maar niet het soort uitdaging waarna ik op zoek was, was dat de bevestiging van mijn (nog niet hardop uitgesproken) keuze om echt niet mee te doen.
Dit was een vrij overzichtelijk dilemma met ook wel een voorspelbare uitkomst. Maar, het universum wilde me nog wel even een extra waarschuwing geven.
Bovenstaande gaf namelijk nog steeds de mogelijkheid tot in ieder geval voor de komende tijd beide avonden te gaan repeteren… Maar of dat nou verstandig is… het universum vond van niet en maakte me dat helaas vrij pijnlijk duidelijk met een wel heel duidelijke ‘boem is ho!’. Toen ik gisterenmiddag achteruit tegen de geparkeerde auto van mijn vader aanreed. Misschien niet zo verstandig om zoveel te willen. Het was letterlijk de boodschap: je kunt je focus maar op één ding richten… (namelijk de fiets die er ook stond)…
Dus, en ik vind het oprecht jammer, ga ik ook niet meer de repetities meedoen. En met dat ik dit opschrijf merk ik ook hoeveel moeite t me kost om de gemaakte beslissing te accepteren.
En dan nu weer volle kracht vooruit!
Het voordeel van dit soort duidelijke signalen en gebeurtenissen, is dat je leert niet meer te twijfelen nadat je de keuze hebt gemaakt. Ik heb een avondje Freek de Jonge opgegeven om a.s. woensdag naar de volgende repetitie te kunnen en dat zegt ook wat over de positieve energie die deze nieuwe weg oplevert. Ik heb er enorm veel zin in!
