I’ll do this post in English, to have more people benefit from this. Not that I think this is a unique solution, but I’m so pleased with coming up with this that I’d like to share!

I’m staying at YHA Sidney Central and, as this is my last stay, I’m starting to run out of clean socks and underwear. Now I could wash them, but it’s so little that it wouldn’t even fill the machine for a third, and they charge UA$ 3,- for this, which I find absurd. But, as the sink in my room doesn’t have a stopper and I couldn’t find anything to keep the water in I came up with the following solution:

I got my waterproof bag, which I use for my valuables when I go for a boat ride, turn it inside out (so the inside won’t get wet) and put my socks and underwear in it, add some washing powder, fill it up with hot water, shake it around and let it hang for a while! Easy and effective!

Probably not unique solution, but hey, I’ve got some clean clothes again! 🙂

No worries!

Whitsundays – Australië – 10 februari 2012

Snorkeling

Nadat we de ochtend hadden doorgebracht op White Haven Beach (zie vorige post) zijn we doorgevaren naar onze eerste snorkelplek. Het was een bootreisje van een uurtje of drie waarop ik toch wel een beetje last van de zon heb gekregen. Lichte uitdrogingsverschijnselen ondanks de flesjes water die ik naar binnen heb gewerkt. Maar op het water en het strand gaat het dan ook extra snel, met de weerkaatsing van de zon op het dek of van de zon op het strand. Maar de verkoeling die het water bracht was heerlijk! Met de onderwatercamera aan mijn stingersuit dook ik het water in! Ik kan er veel over zeggen, maar kijk maar naar de volgende foto’s.

Omdat ik de enige was met een onderwatercamera heb ik snel vrienden gemaakt, een hoop mensen heb ik op de foto gezet, deze serie staat op Flickr.

Na het snorkelen heb ik een uurtje of drie me zo rustig en stil mogelijk gehouden, ik had erg last van de warmte en uitdrogingsverschijnselen. Het zoute water in mijn ogen hielp ook niet zo mee. Maar door veel te drinken en even een dutje op het dek te doen, ging het een paar uur later wel een stuk beter. Het avondeten heb ik toch maar overgeslagen, zonde als ik het er weer uit zou gooien! Maar de laatste avond op de boot, met veel spelletjes en alcohol (niet voor mij)… heb ik een heerlijke nacht geslapen om ’s ochtends wakker te worden met een van de mooiste uitzichten die ik ’s ochtends heb mogen zien.

11 februari 2012

Als enige nuchtere passagier op de boot kon ik optimaal genieten van de ochtend. Terwijl de rest allemaal nog brak en ‘hungover’ rondkropen, heb ik wat mooie plaatjes gemaakt van onze omgeving.

Toen ook de crew wakker werd, hebben we de plannen ietwat omgegooid. In plaats van eerst ontbijt, besloten we om eerst het water in te gaan voor het snorkelen om vervolgens een uitgebreide brunch te nuttigen voordat we weer terugvoeren naar de haven van Airlie Beach.

Nadat we eerst vooral vissen bekeken hadden, was nu het koraal aan de beurt. Ondanks hun ongein en de alcohol e.d. was de crew erg voorzichtig met het koraal. We kregen geen flippers aan, want zodra je iets aan je voeten hebt, krijgen mensen de neiging om te gaan staan, en daarmee zou je het koraal beschadigen.

Het snorkelen was een van de dingen die ik dolgraag wilde gaan doen. En het is een onvergetelijke ervaring. Het rare is, dat als ik de foto’s terugkijk het eigenlijk alleen nog maar een mooiere ervaring word!

12 februari 2012,

Airlie Beach – Australië

De afgelopen drie dagen heb ik doorgebracht op de ‘Tongarra‘. Een catamaran speciaal gebouwd voor het cruisen in de omgeving van de Whitsundays, een groep van 74 eilanden bij het Great Barrier Reef in Australië.

Afgelopen woensdag (8 februari) kwam ik aan op Airlie Beach. Een backpackers plaatsje waar het water er prachtig uitziet, en er vooral bar’s en hotels zijn. Het ziet er echt enorm toeristisch en tropisch uit!

Aangekomen checkte ik in bij Nomads, het backpackershotel dat voor mij geboekt was door de organisatie van de boottrip. Het was een kamer die ik deelde met 7 andere reizigers. Het zag er allemaal keurig uit, maar met het vooruitzicht van twee nachten op een boot, waarbij ik op het dek zou slapen, leek het me verstandig om de kansen op een goede nachtrust te maximaliseren. Ik heb toen een andere accommodatie gezocht waar ik mijn eigen kamer had. In het Whitsundays Beach Hotel had ik mijn eigen bed, keukentje, douche en toilet. Oke, het is misschien niet helemaal de backpackers ervaring, maar hee, ik wilde het naar mijn zin hebben, dus toch voor mijn eigen luxe gekozen.

Na een lekker douche en een middagdutje ben ik ’s avonds nog even wat gaan drinken met wat mensen die ik in het vliegtuig had leren kennen. Op het terrasje met live-muziek hebben we gezellig de vooroordelen over Nederlanders en Duitsers doorgenomen (mijn gezelschap was Duits.) Geloof het of niet, maar om 22.00 stipt lag ik in mijn airconditioned nestje 😉 – (Nomads had ook airco hoor, maar dat terzijde).

9 februari 2012

Om zeven uur ’s ochtends ben ik lekker  het zwembad in gedoken, om tussen de lokale bejaarden door een paar baantjes te zwemmen. Ik zeg lekker, maar het water was er al zo warm, dat het niet echt een verfrissing was. Maar ach, dat mocht de pret niet kreukelen, beetje lichaamsbeweging in de ochtend is prima. En na ontbijtje, op naar de haven waar mijn 20 medepassagiers en ik wachtten op wat komen ging.

Happy Days Mate

Om 14.00 kwam Dave (een Jack Sparrow-achtig type) ons welkom heten en ons de belangrijke instructies voor de komende 3 dagen geven. Zijnde… “ZORG VOOR GENOEG ALCOHOL”. Want zoals hij het zei: “Come sunset, there isn’t much to do on a boat except drinking”. Oke, ik drink de laatste tijd wel eens een wijntje, maar ik heb het advies van Dave toch maar genegeerd en ben met een paar flesjes lipton ice-tea aan boord gegaan.

Op weg naar White-haven Beach

Onze kapitein Ash (eigenaar van de Tongarra) had besloten om eerst naar het uiterste puntje van onze tocht te gaan: Whitehaven Beach. We zouden daar ongeveer om negen uur ’s avonds aankomen, voor anker gaan en de nacht doorbrengen op het dek van de boot. Rond zes uur in de avond had Dave het eten klaar: Vis van de BBQ, aardappelpuree en iets van een salade. En toen we onze buikjes rond hadden hebben we een kort voorstelrondje gedaan waarna we ‘pretty much’ de hele avond konden doen wat we willen: muziek luisteren, drinken, alcohol nuttigen, drankje doen, uh… drinken… en oh ja, drinken. Terwijl iedereen lekker aan de ‘Goon’ zat (cheap wine) en ik aan de ice-tea heb ik kennis gemaakt met Emily, Joe, Scott, Felix, Patrick, Anna, Melissa, Luke en nog een aantal anderen. Voornamelijk Engelsen en Duitsers en Fransen, met een klein uitstapje naar Zweden en Schotland…

Het ‘Plan of attack’ was de volgende dag eerst vanaf de boot naar het eiland zwemmen, in onze ‘stinger suits’ omdat de kwallen die in deze wateren voorkomen geen lieverdjes zijn. Er zitten er een paar tussen waarvan je 4 tot 6 uur last kunt hebben, en zelfs eentje waarbij je met een helikopter opgehaald moet worden om in het ziekenhuis behandeld te worden.

10 februari 2012

Na een zeer korte nacht slaap onder de prachtige sterrenhemel werden we om 7 uur gewekt (ik was natuurlijk al wakker) voor het ontbijt. Daarna onze suits aan en op naar het strand. Lekker om in het water van ongeveer 23 graden Celcius te duiken en zo’n 40 meter naar de kant te zwemmen. Daar aangekomen moesten eerste de nodige groepsfoto’s gemaakt worden.

Een barre toch door het oerwoud!

Om van het uitzicht te kunnen genieten moet je soms wat moeite doen. Er was een wandeltocht die ons bracht naar een mooi ‘lookout point’. Een toch door het woud waarbij je wel op je hoede moest zijn voor slangen of spinnen. Met een kleiner groepje, waar bij Luke en Ik voorop gingen, daarna de meiden en twee andere jongens aan het eind, zijn we de tocht begonnen. Op de boot werd gezegd dat je dit makkelijk op blote voeten kon doen, maar ik had niet voor niets die mooie ‘Keen’ slippers gekocht! En ik was er blij mee! 🙂

Nadat we de lange, vermoeiende en toch ook wel spannende tocht voor de helft hadden gelopen, toch zeker zo’n 1.2 km en 20 minuten lang, kwamen we eindelijk aan op het uitkijkpunt!

En dat was de moeite waard hoor! Wat een mooi uitzicht. We hebben even onze ‘kodak momentjes gegrepen’ en ons klaar gemaakt voor de terugtocht naar het strand, om daar onze welverdiende rust te nemen. 🙂

Het was inmiddels een uurtje of 10 in de ochtend, dus na nog wat bijkletsen in het water ben ik terug naar de boot gezwommen om op krachten te komen voor de snorkelmiddag die we nog voor de boeg hadden. Maar daarover in een volgende blog meer.

12 februari 2012,

Ik zit op de bus te wachten naar Proserpine airport, vanwaar Ik naar Brisbane vlieg na een trip op de Tongarra, een catamaran! In brisbane zal Ik een ‘proper blog’ schrijven!

Brisbane, 31 januari 2012

Gisteren Aangekomen in Brisbane na een vlucht van ongeveer 8 uur vanuit Maleisië. Het was wederom een probleemloze vlucht, waar ik maar liefst 4 stoelen op een rij voor mezelf had. Heb drie leuke films gekeken: El Dorado, Red Riding Hood en Puss in boots! De vlucht had weliswaar veel last van turbulentie, maar daar heb ik zelf eigenlijk niet echt problemen mee gehad!

De douane op Brisbane Airport was erg aardig, geen problemen gehad. Heel anders dan op t.v. Mijn bagage is inderdaad besnuffeld door een hond, maar ik kon daarna probleemloos doorlopen, terwijl er bij andere passagiers hele koffers open werden gemaakt. En wat fijn dat Barbara op me stond te wachten. We zijn met de trein naar haar huis gegaan en ik dacht dat ze een grapje maakte toen ze (in het donker) op het pad naar haar huis ging stampen om de slangen weg te jagen.

Maar de volgende dag in Queens Park kwamen we de jongen hier linksonder op de foto tegen. Een Python (Carpet Snake). Een voorbijganger wist ons te vertellen dat er drie in het park zaten maar hij ze al in geen maanden meer gezien had, en Barbara zei ook al dat het ‘quite special’ was dat we hem tegenkwamen. My lucky day! Maakte me wel gelijk alert dat ik niet door t hoge gras moest gaan lopen!

We zijn ’s ochtends ook nog even wezen zwemmen in het aangelegde zwembad van South Bay.

Lone Pine Koala Sanctuary

1 februari 2012

Vandaag zijn we bezig geweest met de nieuwe website voor Stichting Wees Kind, een van de redenen waarom ik bij Barbara langs ben gegaan. En toen we daar een aantal uur flink mee aan de gang zijn geweest, hebben we de coole JEEP gepakt en zijn we naar de Lone Pine Koala Sanctuary geweest. We hadden mazzel want we waren net op tijd voor de ‘Birds of Prey’ demonstratie. Gewapend met onze digitale camera’s (we hadden er maar liefst drie meegenomen… ja je bent toerist of je bent het niet!) hebben we prachtige vogels gezien.

De show was prachtig en leerzaam. Vraag me niet hoe de soorten heten hierboven op de foto, dat ben ik dan wel weer even vergeten. Maar indrukwekkend was het wel! Maar aan welke dieren denk je als eerste als je aan Australië denkt?

Inderdaad, we stonden dan ook te springen om de kangoeroes te bekijken. Wat een lieve beesten zijn dat. Hun nek voelt aan als een kat. Zelfde soort botstructuur en vachtje. We hebben een leuk filmpje van een springende kangoeroe, maar daar moeten we nog wat aan schaven want er liep een toerist doorheen.

En na een lichte versnapering was het dan zover! De Koala’s! Als je de kangoeroes al leuk vind… kijk dan eens naar deze jongen (of meisje)

Oh en hier heb je dan twee van die lieverds bij elkaar. Maar let op, ze hebben flink scherpe klauwen! Bela en Vito zijn er niets bij! En ja, zij (dit was een zij) kijkt weliswaar de andere kant op, maar volgens mij vond ze me toch wel lief!

Na dit spreekwoordelijke hoogtepunt, gingen we door naar een letterlijk hoogte punt om uit te kijken over de stad. Ik heb er nog een leuke hoed gekocht, maar daar zijn helaas geen foto’s van 😉

Roger Waters – The Wall

’s avonds, alsof we nog niet genoeg gedaan hadden; zijn we met z’n drieën (Colin, Barbara en ik) naar het Brisbane Entertainment Center geweest om daar het concert, maar eigenlijk meer theater/voorstelling/spektakel “The Wall Live” te bekijken. En niet een imitatie, maar de enige echte Roger Waters!

Ik heb het woord indrukwekkend al eerder gebruikt in deze blog, maar het is een understatement voor de impact van deze show! Zo ontzettend blij dat we hier naartoe zijn geweest! Col en Barb, bedankt voor de opportunity! Ik werd er stil van!

Kortom! een geweldige dag met meerdere onvergetelijke ervaringen!

En wat staat er op de planning???? Volgende week ga ik alleen op een 5-daagse trip naar Airlie Beach inclusief 2 overnachtingen op een zeilboot! For your information… Airlie beach ligt bij het Great Barrier Reef! – Snorkelen inbegrepen!

Na mijn aankomst in Maleisië ben ik eerst op zoek gegaan naar mijn hotel. De shuttle naar het Concorde Inn hotel was perfect. Opgehaald op the Airport (KLIA) bij Door 3 at level 1 en voor de deur van het hotel afgezet!

De eerste dag heb ik nog niet veel bijzonders gedaan. Beetje rondgehangen bij en in het zwembad, en ’s middags een shopping mall opgezocht. Nog niet echt een toeristische ervaring. Dus op dag twee de metro gepakt naar de Petrones Twin Towers.

En toen voor het uitzicht de KL Tower beklommen. Nou ja, beklommen, er was een lift! Het uitzicht over de stad is prachtig. Leuk om zwembaden te zien op de bovenverdieping van hotels. Daarna heerlijk gelunched en geskyped (Bedankt voor de gezellig lunch – ontbijtcombi Vanes!). En ze hadden lekkere Fish and Chips met heerlijke limoen-drink!

En na die lange dag ben ik maandagochtend om 9.00 doorgevlogen naar Brisbane! Maar dat is voor een volgend blogje.

28 januari 2012

Ik zit nog steeds in het vliegtuig, door het tijdsverschil is het nu zaterdag 5 uur ‘s ochtends in Kuala Lumpur, nog 1 uur en 35 minuten te gaan. Tot nu toe is het een fijne vlucht. De maaltijden zijn oke, Ik heb een paar uurtjes geslapen volgens mij en ik heb drie films gezien. Eigenlijk maar eentje helemaal en de andere twee gedeeltelijk. De gelaarsde kat herinnerde aan een leuke avond twee weken geleden.

Omdat ik vroeg aankom op de luchthaven van Kuala Lumpur, om 6:30 in de ochtend, ben ik benieuwd en misschien wat nerveus over het verloop van de dag. Maar ik ga ervanuit dat het een leuke dag wordt, mensen zin aardig en ik hoop dat ik al een paar baantjes kan zwemmen in het zwembad bij mijn hotel. En Vanessa, ik heb de neusclip toch meegenomen, is handig voor het onderwaterzwemmen!

27 januari 2012

2782 meter boven Nederland, nog 10340 km te gaan, we vliegen nu met een snelheid van 609 km per uur.

“Ik zit hier dan toch maar wel mooi! In het vliegtuig richting Kuala Lumpur!” Deze woorden gaan door mijn hoofd. We zijn net opgestegen, 4292 km hoogte al! Het lampje “Riemen vast” gaat uit en direct is er beweging in het vliegtuig: Cabin crew begint met het klaar maken van, ik denk, dranks of de maaltijd. Een paar tranen rollen over mijn wangen, STOER! dat vind ik nu van mezelf. Vier weken ver buiten mijn comfort zone. En tot nu toe lacht deze trip me toe!

Afgelopen nacht heerlijk geslapen, het was rustig op de weg en inchecken van bagage en de gang naar de gate ging smoothly. En ja! Ik heb een hele rij van drie stoelen voor mezelf. Dat is een fijn vooruitzicht voor deze vlucht van ruim 11 uur.

Het is moeilijk te omschrijven wat er tijdens de start door me heen ging! Met een BIG SMILE op mijn gezicht realisseer ik dat ik de komende vier weken een nieuw avontuur ga beleven.

En of ik er nu klaar voor ben of niet, het gaat gebeuren. Met deze trip start er ook weer iets nieuws in mijn leven. omdat het niet toegestaan is om de laptop te gebruiken tijdens het opstijgen, schrijf ik dit op de achterkant van mijn Australische visum. Je zou er een liedje van kunnen maken ;). Ik heb muziek, audioboeken en ‘t boek “The power of thinking without thinking” bij me. Nog 11 uur te vliegen, dus eerst maar eens genieten van de rust en de zoute pinda’s die net werden uitgedeeld. Het is nu 12:40 Nederlandse tijd, nog 10000km te gaan en we vliegen inmiddels 940 km per uur.

En dan is het ineens 27 januari 11:07 en bevindt je je in de vertrekhal van Schiphol. Net door de douane, wat makkelijker, sneller en soepeler ging dan mijn korte trips naar Geneve. Zit ik nu in de gate, met mijn laptop, mijn iPhone en enige kriebels in de buik omdat het mijn eerste intercontinentale vlucht ga maken. 12 uur vliegen naar Kuala Lumpur.

Gisterenavond nog gewisseld van handbage-device… de Troley toch laten staan en voor de rugzak gekozen. Had waarschijnlijk geen problemen opgeleverd, want zie mensen met grotere en zwaardere bagage lopen, maar Barbara had maar één tip: Travel Light!

Voor het eerst in mijn leven zo ver weg, en dan ook nog alleen. Het voelt nu al als een overwinning. Het is prachtig weer, ik zie het vliegtuig al staan en heb iedereen gedag gezegd. Ben klaar voor het avontuur. KL here I come!

Degene die mijn blogje regelmatig lezen zullen het misschien niet verwachten, maar de komende maand ga ik een ander soort reis maken dan de ‘persoonlijke tocht’ die ik de afgelopen jaren gemaakt heb. Ik ga voor een maand naar Australië.

Ik vlieg eerst naar Kuala Lumpur, om daar 2 nachten te blijven en vervolgens door te vliegen naar Brisbane. Na twee weken Brisbane vlieg ik door naar Melbourne en daar vlieg ik na 5 dagen weer door naar Sydney, en dan uiteindelijk na 5 dagen weer naar Kuala Lumpur en Amsterdam!

Ik zal proberen hier een beetje een update te geven van mijn reis. En voor de achterblijvers: ik ben bereikbaar op [email protected] en voor de ongenode gasten die mijn huis wensen te bezoeken: er wordt op mijn huis gepast 🙂