remco[at]ontwerpzolder.nl +31(0)651514285
twitter.com/remcoj

Tag: ervaring

Bijzondere ontmoetingen

Misschien ligt het aan mij, maar de wereld om mij heen verandert! Ik verander, ik merk een trend.

De wereld verandert

Voor mij begon de verandering denk ik zo’n drie jaar geleden, toen ik via Syntens in aanraking kan met mensen als Anke Wiersma en Ralph Bijker. Via Anke ben ik bij lifehacking geweest, waar verhalen van Martijn Aslander me nieuwe inzichten gaven in ondernemen. En recent nog de bijeenkomst voor 7 days of inspiration met Nils Roemen waar social media ervoor gezorgd heeft dat veel mensen met een missie elkaar vinden.

Diepe dalen zijn kadootjes

Kort daarna kwam ik in een soort wervelwind terecht waardoor ik mijn gevoel voor richting kwijtraakte. Ik was niet depressief of down, maar raakte op de een of andere manier enorm veel energie kwijt. En voor iemand die al z’n hele leven met beide benen vrij stevig in de schoenen en op de grond staat, met soms iets teveel zelfvertrouwen en geen enkele belemmering om op z’n bek te gaan, is het kwijtraken van je richting behoorlijk beangstigend. Maar die angst veroorzaakte ontevredenheid en genoeg ontevredenheid zorgt voor verandering. Ik ging met hulp van vrienden (en professionals) op zoek naar mijn vernieuwde ik. Bij intake bij een psycholoog werd de vraag gesteld wat mijn doel was van de ‘sessies’… mijn antwoord: “Terug naar het nivo van zijn wat ik had… uh nee, eigenlijk wil ik verder komen dan dat”. Terugkijkend op dat jaar is het waar wat Anke ooit tegen me zei: “Een lange periode van bewust onbekwaamheid *1 is een kadootje, al ervaar je dat op dat moment natuurlijk niet”.

Persoonlijke ontwikkeling kan alleen met anderen

Ik wist altijd precies hoe dingen opgelost moesten worden, “Je moet gewoon…”, “Als je nu..”, “Het is heel eenvoudig, als je..”. Ik ben me gaan realiseren dat dat mijn oplossingen waren, niet van de mensen aan wie ik dat (on)gevraagde advies gaf. Dus nu probeer ik te luisteren, en geen oplossing aan te dragen. Iemand anders kan je problemen niet oplossen, maar kan je wel helpen met het zoeken naar jouw oplossing. Door veel met anderen te praten, door meer met mensen samen te werken en bewuster te zijn van hoe ik op anderen reageer en anderen op mij, heb ik mezelf aangeleerd om mijn oplossingen niet zonder meer op anderen te projecteren.

8 uur overwerken, vrijwilligerswerk, 7 days of inspiration…

Hoe zweverig het ook klinkt, maar alles draait om energie. En energie kun je krijgen of kwijtraken. Ik kende dagen bij I-Brix dat ik doodmoe thuiskwam, het gevoel had dat ik niets gedaan had en dus als een zoutzak in elkaar zakte. Vaak lag dat ‘aan een klant’ of ‘een leverancier’ die het allemaal niet begreep. Maar ik kan mijn klant of leverancier niet veranderen, alleen de manier waarop ik met hem/haar omga. Ik ben begonnen om opmerkingen die een ‘Zucht…’ reactie opleverden te gaan oppakken alsof het de grootste uitdaging van die dag was om deze persoon te helpen. Een aanpak die werkt! Want als ik op een mail met een ‘domme vraag’ reageer met de oplossing, dat rustig en duidelijk uitleg met een glimlach op m’n gezicht, dan is de dankbaarheid in 9 van de 10 gevallen genoeg om me meer energie op te leveren dan een ‘zucht’ kost of dat het oplossen me kostte!

Vervolgens kwam ik erachter dat workshops van Syntens, of meedoen aan initiatieven als 8 uur overwerken voor het goede doel, of 7 days of inspiration (initiatief van Nils Roemen) een soort Bonuslevels zijn waar je in één keer een hele berg energie vandaan kan halen. Waardoor ik na een avond van 18.00 tot 03.00 overwerken in Arnhem ook doodmoe thuiskwam, maar met een energie die me nog weken bij is gebleven.

World 3.0

Of het nu komt door mijn nieuwe inzichten of omdat het een trend is, ik zie de wereld om mij heen steeds meer kijken naar mensen, ervaringen ipv dingen en welvaart. Voor mij is doen wat ik leuk vind het belangrijkste in het leven en natuurlijk wil ik daar mijn geld mee verdienen, maar het doel is de ervaring, de lol en niet de grotere auto (waar ik geen ‘nee’ tegen zeg als ie op m’n pad komt) of dat hogere salaris. Dat is het overigens nooit geweest. Ik doe liever leuke dingen voor weinig dan rotklusjes voor veel. En dat wil niet zeggen dat ik nooit rotklussen doe, want het leven is niet alleen maar genieten, zonder dalen geen pieken!

En bij I-Brix hanteren we een stevig uurtarief, maar dat is omdat we het waard zijn, dingen met enthousiasme en passie doen en we daardoor een goed product of een goede dienst leveren. Klinkt dit tegenstrijdig, schijnheilig of arrogant? Dat kan, het kan me niet schelen, het werkt voor mij en we hebben gelukkig veel tevreden klanten.

Bijzondere ontmoetingen

Ik begon dit blog al met een aantal mensen die ik heb leren kennen, en in de afgelopen jaren heb ik heel veel nieuwe mensen leren kennen, via de workshops, via vrijwilligerswerk, via opdrachten. En daar zaten een aantal bijzondere ontmoetingen bij. Ik heb me zelfs van bestaande vrienden gerealisseerd hoe belangrijk die eigenlijk wel niet zijn (en zijn geweest) in mijn leven. Om toch een voorbeeld te geven, afgelopen weekend ben ik gaan filmen bij het Theekoepeltje in Druten. Was er nog nooit geweest, maar daar aangekomen een warm welkom door Wendy, die met haar enthousiasme aan de telefoon mij had overgehaald om bij haar te komen filmen. Normaal doen we dat op zaterdag want de uitzending moet zondag klaar zijn, maar ze was zo enthousiast dat ik zondagochtend met Marian Heijmans naar Druten ben gegaan en daarna als een speer ben gaan monteren. Toen ik ’s middags met Loes terugging om een dvd-tje met de uitzending te ruilen tegen het laatste stuk overheerlijke appeltaart (wat Wendy had gereserveerd en waarvoor ze vele bezoekers heeft teleurgesteld) raakten we aan de praat en dat was een bijzonder openhartig en prettig gesprek! Leuk om dit soort mensen te ontmoeten! En ik onmoet ze steeds vaker!

*1 = Bewust onbekwaam is een term uit mijn MDI profiel

Over energie en inspiratie door te delen

Energielek

De laatste weken had ik te kampen met een enorm energie-lek. Ik kon vol overgave ergens aan beginnen, maar binnen korte tijd voelde ik me totaal afgebrand. Dat had helaas vaak te maken met negativiteit om me heen. Klagende mensen of mensen die niet mee willen denken of werken. En dat werkte helaas besmettelijk.

Optimisme

Ik vind mezelf bijhoorlijk optimistich, alleen lukte het me de laatste tijd niet meer om daar genoeg uit te halen. Toe aan vakantie? Misschien, toe aan ‘leuke dingen’? Zeker! Dus ik poste een berichtje op Twitter: “Ik bied mezelf aan: wie heeft binnenkort een event voor goed doel en wil een leuk videoverslag? #durftevragen”.

De dag erna kreeg ik een aantal reacties. Iemand vroeg of z’n bruiloft ook een goed doel was. Er was een organisatie die rond de Fashion Week op een feestje ergens een set pumps overhandigde voor ’t goede doel, en zo nog een aantal. Deze twee heb ik teleur moeten stellen, de bruiloft was in Amsterdam en toch niet helemaal wat ik bedoelde, de andere viel op een dag dat ik al een afspraak had en het ‘goede doel’ was maar een klein gedeelte van het evenement. Ik zocht meer een evenement wat helemaal in het teken staat van een goed doel.

Steppen tegen kanker

Een van de andere reacties was van Nico Faaij. Hij heeft samen met zijn vrouw Klaske de stichting STOPhersentumoren.nl opgericht. “Nico kreeg op 20 juli 2007 de diagnose van een onbehandelbare hersentumor, genezingskans 0% en verwachte levensduur tussen de 5 en 10 jaar met de kans volgende week al dement te worden door verdere groei van de tumor in zijn hoofd. Nico ging niet bij de pakken neerzitten en ziet het leven voor zich nog vol uitdaging.” Dit soort verhalen maken het moeilijk om “Nee” te zeggen en dat heb ik dan ook niet gedaan. Maar niet omdat ik me verplicht voelde.

Wat gaat er gebeuren

Op 28 augustus gaan hopelijk zoveel mogelijk mensen (max 300) de Alpe ‘d Huez opsteppen. Voorafgaand worden er trainingen gehouden, de eerstvolgende (op 25 juli in Berg en Dal) en 15 augustus in de duinen bij Wassenaar. De training in Berg en Dal ga ik aankomende zondag dus al meemaken (om te filmen natuurlijk). En als het uitkomt ga ik ook de 15e naar Wassenaar. En de tocht in de Alpe ‘d Huez, het hoogtepunt, daar moet ik dan natuurlijk ook bij zijn.

28 augustus, Alpe ‘d Huez

Ik heb er nog wel even goed over na moeten denken, want het is niet niks om voor één dagje filmen naar Frankrijk te gaan. Maar een korte blik op Google Maps vertelde me dat ik wellicht een mooie combi kon maken met een bezoek aan een van mijn beste vrienden die op tweeënhalf uur afstand van de Alpe ‘d Huez woont. Even kort geinformeerd en alles was te combineren. Dus 2 vliegen in één klap.

Inspiratie door te delen

De reacties op mijn berichtje, het enthousiasme van mensen die hoorde wat ik ging doen en het feit dat alles op z’n plek valt in de organisatie, geven me weer flinke inspiratie. Vanochtend skype-te ik met de vriendin waar ik naartoe ga, en die gaat wellicht voor werk naar NL op de maandag na de 28e en wil misschien mee terug rijden, supergezellig, echt iets om naar uit te kijken.

Nog wat voorbeelden…

Naast het bovenstaande voorbeeld zijn er nog wat meer dingen die me weer een hoop energie en inspiratie opleveren. Zo ben ik bij de kick-off van 7daysofinspiration afdeling Nijmegen geweest waar weer een hoop leuke mensen samen aan iets moois gaan werken. Wat ik helemaal top vind is dat Loes, mijn vriendin, gisteren ook heeft besloten daaraan mee te doen. Ze heeft nu 7(!) weken vakantie en is flink aant schilderen in haar Atelier, maar mist af en toe wat mensen om mee te sparren. Daarnaast is Marc op vakantie en zijn Joep (onze programmeur) en ik lekker bezig met een paar leuke klussen, heb ik via Twitter gisteren een gesprek gehad met iemand die voor een goed project een site nodig heeft.

Kortom, het wordt helemaal top!

Criteriumgerichte Interviews voor het ROC Nijmegen

Vandaag heb ik op verzoek van Leonie Reinders, teamleider van ROC Media Design in Nijmegen, samen met docent ondernemersvaardigheden Marinus van Camp, CGI’s afgenomen. Nader verklaart: Leerlingen hebben een ondernemersplan geschreven en gepresenteerd. Docenten hebben daar feedback op gegeven en vandaag kwamen de leerlingen met een herzien plan en een ‘reflectieverslag’ waarin ze hun ervaringen van de voorgaande presentatie in hebben beschreven.

Mijn taak was me nog niet duidelijk en ik had eerlijk gezegd ook niet heel veel steun aan de documenten die me van tevoren toegestuurd zijn. Dus ik ging er blanco in en ‘we zien wel’.

De eerste kandidaat was vergeten z’n ondernemingsplan uit te printen. Is dit nu een fout in de communicatie van docent naar leerling of laksheid van de leerling? We hebben hem in ieder geval de kans gegeven om het nog even uit te printen en dan terug te komen. Verder hadden we een paar no-shows: eentje met voorafmelding, eentje waar we niets van hoorden en eentje die op het nippertje een SMSje stuurde dat ze haar arm gebroken had. Ik heb de overige leerlingen gevraagd om te vertellen wat ze voor een bedrijf willen starten, waarom dat, waar ze dat doen en voor wie. De meeste wisten precies wat ze wilde en konden dat ook duidelijk aangeven. De zelfreflectie vind ik een mooie manier om de feedback die ze kregen te versterken door het ze zelf nog eens op te laten schrijven.

Er waren twee leerlingen waarvan ik het idee heb dat ik echt iets heb kunnen bijdragen. De eerste was een jongen die nogal zenuwachtig zijn verhaal vertelde en met weinig enthousiasme over zijn ‘webdesign’ bedrijf vertelde. Ondanks pogingen om met open vragen wat meer van deze jongen te horen bleef het bij korte antwoorden waar ik niet echt veel mee kon. Pas toen ik hem vroeg wat hij het leukste vond om te doen kwam er wat meer ‘sprankeling’ naar boven. Hij vind 3D vormgeven veel interessanter dan webdesign. Op de logische vraag waarom hij dan niet een 3D bedrijf start was zijn antwoord: “Daar is niet zoveel werk in, daar kun je dus niet zoveel mee verdienen”.

Ik denk dat ik hem echt heb kunnen overtuigen dat ie moet gaan doen wat ie leuk vind, ongeacht of er markt voor is of niet. Zodra je iets met passie doen en je inzet op je eigen kracht zul je merken dat de wereld om je heen veranderd en je succesvol kunt doen wat je leuk vind. Iemand die vol enthousiasme verteld over z’n werk scoort per definitie beter dan iemand die iets doet omdat het veel geld oplevert; dat kun je even volhouden, maar niet lang! Het kost je veel te veel energie.

De tweede leerling was een jonge dame van rond de 20 die een ondernemingsplan had geschreven voor een grafisch bedrijf dat schoolverlaters en andere mensen zonder opleiding werk biedt en intern opleidt en zo grafische producten aflevert aan het bedrijfsleven om zo deze onderneming te kunnen financieren. In feite wilde ze een sociale werkplaats beginnen. En dat vind ik mooi, dat een jong iemand bezig is om de wereld om haar heen beter te maken, en zich in te zetten voor anderen. Daarvoor alleen al verdient ze wat mij betreft een eervolle vermelding. Ik heb haar aangeboden om haar in contact te brengen met BREED, om te kijken of ze daar een stage kan lopen, want BREED doet in feite wat zij graag wil. En voor een organisatie als BREED zou het goed zijn om deze dame aan zich te binden en haar opleiding nauw te volgen; iemand die zich zo kan identificeren met de missie en visie van je bedrijf is kostbaar!

Ik vond het erg interessant om dit te doen en het geeft me weer een ander inzicht in de manier van werken van het ROC. Ik denk dat de intentie prima is, maar ook het ROC kampt met capaciteitsproblemen. de lessen ondernemersvaardigheden worden maar een half jaar gegeven, echte aandacht voor de leerlingen is er mede door de druk op de docenten niet meer bij. Of het maken van een ondernemersplan nu behoort tot het lespakket van een MBO-er weet ik niet, ik zou er voor pleiten het een keuzevak te laten zijn. Dat er nog een hoop valt te verbeteren in de opleiding is zeker, iets wat het ROC ook als eerste onderkent. Ik ken alleen de verhalen en details van Media Design, omdat ik daar betrokken ben bij een ‘vrienden van’ groep van ondernemers. Aansluitend was overigens de nieuwjaarsborrel van het ROC Nijmegen (alle disciplines) op de Campusbaan in Nijmegen. Daarin kwamen ook een aantal succes stories naar voren: onder andere in de zorg, de kinderopvang en techniek. Hanneke Berben sprak daar de hoop uit dat lokale en landelijke overheid het belang van onderwijs in blijft zien en er eigenlijk niet bezuinigd moet worden op onderwijs. Ik onderschrijf dat, maar denk dat een organisatie als het ROC door kleine dingen anders te doen een hele hoop kan bereiken. Het ROC moet zich wat mij betreft focussen op het verbeteren van haar reputatie, nauwe samenwerking met het bedrijfsleven en een vernieuwing van het onderwijssysteem. Over dit laatste heb ik een uitgesproken mening, maar dan wordt deze post wel erg lang. Dus voor nu laat ik het hierbij!

Meer over Passie en Ondernemen vind je op http://www.mkbkrachtcentrale.nl meer over het ROC: http://www.roc-nijmegen.nl