Criteriumgerichte Interviews voor het ROC Nijmegen
Vandaag heb ik op verzoek van Leonie Reinders, teamleider van ROC Media Design in Nijmegen, samen met docent ondernemersvaardigheden Marinus van Camp, CGI’s afgenomen. Nader verklaart: Leerlingen hebben een ondernemersplan geschreven en gepresenteerd. Docenten hebben daar feedback op gegeven en vandaag kwamen de leerlingen met een herzien plan en een ‘reflectieverslag’ waarin ze hun ervaringen van de voorgaande presentatie in hebben beschreven.
Mijn taak was me nog niet duidelijk en ik had eerlijk gezegd ook niet heel veel steun aan de documenten die me van tevoren toegestuurd zijn. Dus ik ging er blanco in en ‘we zien wel’.
De eerste kandidaat was vergeten z’n ondernemingsplan uit te printen. Is dit nu een fout in de communicatie van docent naar leerling of laksheid van de leerling? We hebben hem in ieder geval de kans gegeven om het nog even uit te printen en dan terug te komen. Verder hadden we een paar no-shows: eentje met voorafmelding, eentje waar we niets van hoorden en eentje die op het nippertje een SMSje stuurde dat ze haar arm gebroken had. Ik heb de overige leerlingen gevraagd om te vertellen wat ze voor een bedrijf willen starten, waarom dat, waar ze dat doen en voor wie. De meeste wisten precies wat ze wilde en konden dat ook duidelijk aangeven. De zelfreflectie vind ik een mooie manier om de feedback die ze kregen te versterken door het ze zelf nog eens op te laten schrijven.
Er waren twee leerlingen waarvan ik het idee heb dat ik echt iets heb kunnen bijdragen. De eerste was een jongen die nogal zenuwachtig zijn verhaal vertelde en met weinig enthousiasme over zijn ‘webdesign’ bedrijf vertelde. Ondanks pogingen om met open vragen wat meer van deze jongen te horen bleef het bij korte antwoorden waar ik niet echt veel mee kon. Pas toen ik hem vroeg wat hij het leukste vond om te doen kwam er wat meer ‘sprankeling’ naar boven. Hij vind 3D vormgeven veel interessanter dan webdesign. Op de logische vraag waarom hij dan niet een 3D bedrijf start was zijn antwoord: “Daar is niet zoveel werk in, daar kun je dus niet zoveel mee verdienen”.
Ik denk dat ik hem echt heb kunnen overtuigen dat ie moet gaan doen wat ie leuk vind, ongeacht of er markt voor is of niet. Zodra je iets met passie doen en je inzet op je eigen kracht zul je merken dat de wereld om je heen veranderd en je succesvol kunt doen wat je leuk vind. Iemand die vol enthousiasme verteld over z’n werk scoort per definitie beter dan iemand die iets doet omdat het veel geld oplevert; dat kun je even volhouden, maar niet lang! Het kost je veel te veel energie.
De tweede leerling was een jonge dame van rond de 20 die een ondernemingsplan had geschreven voor een grafisch bedrijf dat schoolverlaters en andere mensen zonder opleiding werk biedt en intern opleidt en zo grafische producten aflevert aan het bedrijfsleven om zo deze onderneming te kunnen financieren. In feite wilde ze een sociale werkplaats beginnen. En dat vind ik mooi, dat een jong iemand bezig is om de wereld om haar heen beter te maken, en zich in te zetten voor anderen. Daarvoor alleen al verdient ze wat mij betreft een eervolle vermelding. Ik heb haar aangeboden om haar in contact te brengen met BREED, om te kijken of ze daar een stage kan lopen, want BREED doet in feite wat zij graag wil. En voor een organisatie als BREED zou het goed zijn om deze dame aan zich te binden en haar opleiding nauw te volgen; iemand die zich zo kan identificeren met de missie en visie van je bedrijf is kostbaar!
Ik vond het erg interessant om dit te doen en het geeft me weer een ander inzicht in de manier van werken van het ROC. Ik denk dat de intentie prima is, maar ook het ROC kampt met capaciteitsproblemen. de lessen ondernemersvaardigheden worden maar een half jaar gegeven, echte aandacht voor de leerlingen is er mede door de druk op de docenten niet meer bij. Of het maken van een ondernemersplan nu behoort tot het lespakket van een MBO-er weet ik niet, ik zou er voor pleiten het een keuzevak te laten zijn. Dat er nog een hoop valt te verbeteren in de opleiding is zeker, iets wat het ROC ook als eerste onderkent. Ik ken alleen de verhalen en details van Media Design, omdat ik daar betrokken ben bij een ‘vrienden van’ groep van ondernemers. Aansluitend was overigens de nieuwjaarsborrel van het ROC Nijmegen (alle disciplines) op de Campusbaan in Nijmegen. Daarin kwamen ook een aantal succes stories naar voren: onder andere in de zorg, de kinderopvang en techniek. Hanneke Berben sprak daar de hoop uit dat lokale en landelijke overheid het belang van onderwijs in blijft zien en er eigenlijk niet bezuinigd moet worden op onderwijs. Ik onderschrijf dat, maar denk dat een organisatie als het ROC door kleine dingen anders te doen een hele hoop kan bereiken. Het ROC moet zich wat mij betreft focussen op het verbeteren van haar reputatie, nauwe samenwerking met het bedrijfsleven en een vernieuwing van het onderwijssysteem. Over dit laatste heb ik een uitgesproken mening, maar dan wordt deze post wel erg lang. Dus voor nu laat ik het hierbij!
Meer over Passie en Ondernemen vind je op http://www.mkbkrachtcentrale.nl meer over het ROC: http://www.roc-nijmegen.nl
